Er is via DHL een pakketje naar mij onderweg. Ik had al gehoord dat ik iets zou krijgen als dank en waardering. Ik wist niet wat en ik had geen idee van de omvang. Een boekenbon kan in de brievenbus, maar met wijn is het wat anders. Zou  het wijn zijn of een doos heerlijke chocolade? Een fles wijn in een kistje is minder kwetsbaar. Misschien zijn het wel twee flessen: rood en wit. Ik wacht het af, want ik weet van niets. Dan ontvang ik via de email dat het pakketje onderweg is. Ik had ook 20 kaarten ‘thuiskomen’ besteld voor mensen die na een verlies thuiskomen. UM (Uitgeverij Muurkranten) in Brugge heeft die kaart gemaakt en iemand wilde er een aantal. Ik kan het pakket verwachten tussen 18.00 en 21.00 uur. Ik zal gelukkig thuis zijn. Mijn buurman is na 16 jaar verhuisd en kan het dus niet meer voor mij in ontvangst nemen. Hij deed dat graag en ik ook voor hem. Een goede buur. Ik hoor ook wel andere verhalen. Er zal worden aangebeld: een pakketje voor u. Ik zal zeggen welkom en op de knop drukken en wachten tot de liftdeuren, tien hoog, opengaan. Zal ik een digitale handtekening moeten zetten? Nog weet ik niet wat er in pakket of pakketje zal steken, maar als het dun is, is het geen wijn. Ik zal het weten als de bezorger weer naar beneden gaat en verdergaat.
Maar er wacht me nóg een verrassing: Wie zal de bezorger zijn? Hoe zal hij – meestal een man – eruit zien? Ik herinner me een bezorger met een zwarte baard en een kleurrijke tulband. Ik complimenteerde hem. Hij dankte me vriendelijk. Hij moest verder om voor 21.00 uur op het laatste adres te zijn. Soms is niet alleen de inhoud van het pakket een verrassing, maar ook de bezorger als je ook oog voor hem of haar hebt. Thuis bij mijn ouders kregen de postbodes altijd koffie en de meesten rekenden er al bijna op.