Wat is het goed dat ik niet bang ben om te sterven,
noch vragen stel bij wat ik te verduren heb,
noch buig voor sluwe magistraten, en hun afkeer
van voorgevoelens van een onbetreden wereld,
dat ik geleefd heb en heb liefgehad, maar nooit 
mijn ziel met haat of spijt of vloeken heb belast.

Mijn volk! Het is naar jou dat ik nu terugkeer.
Mijn lot vind ik, het schijnt zo, in de dood.
Ik wend een gekweld maar goed gezicht 
het leven toe, en werp me, als begin, 
met diep respect terneer.

Zo vang ik dan je blik, vol schone dank,
en ben weer in mijn geliefde land, naaste verwant.

Vasil Stoes 1938-1985 
Oekraïens dichter die stierf in een kamp in  Oost-Siberië.