Op de voorkant van deze Gerardus staat een fleurige foto van mensen die langs de weg achter ons klooster kruiden aan het verzamelen zijn voor de ‘kroetwusj’, een speciaal samengesteld bosje kruiden dat gezegend wordt en dat boeren in hun stal ophingen. Bij naderend onweer werden wat takjes verbrand om onheil af te weren… Het is een van de vele religieuze volksgebruiken die bijna uitgestorven waren, maar weer in belangstelling toenemen. Vanuit een streng gelovige visie zou je het een heidens gebruik kunnen noemen, want met rituelen kun je toch niet de natuur naar je hand zetten en zeker God niet iets afdwingen? Diezelfde vragen kun je ook stellen bij al die religieuze volksgebruiken die Paul Spapens in deze jaargang beschrijft: het brengen van een worst naar Sint-Clara (nummer 2), of het begraven van een Sint-Jozefbeeldje om sneller je huis verkocht te krijgen (nummer 4). In dit nummer vertelt hij over mensen die ‘bidden tot Sinte Anneke: geef me toch een manneke’. Zou het echt helpen?
Toch zijn protestanten soms een beetje jaloers op dat ‘gezellige katholieke geloof met een kwinkslag’: oude tradities waarin ernst en humor samengaan. Want – om terug te keren naar de foto op de voorkant: samen door de natuur gaan en stilstaan bij de betekenis van kruiden, is toch mooi? En je geeft samen kleur aan het Mariafeest van 15 augustus…
Het is een van de activiteiten die we in deze zomer in Wittem aanbieden. En bent u niet meer zo mobiel dat u gemakkelijk het huis uit kunt: hopelijk kunt u genieten van het boeket aan artikelen over uiteenlopende thema’s dat we in deze Gerardus weer aanbieden: stof tot bezinning en nadenken. Ze brengen u hopelijk ook in een zonnige stemming!

Graag komen wij eind augustus terug met een nieuw boeket!