Nog steeds zijn in mijn herinnering de miljoenen mensen die gingen slapen in de open lucht van Lissabon,  Portugal. Dat was op de laatste avond van de Wereld Jongeren Dagen (WJD) van 1 tot 6 augustus 2023. Er was geen angst, geen achterdocht, er waren geen theologische debatten, geen wetenschappelijke of politieke discussies. Er was alleen maar vreugde en dankbaarheid voor deze ontmoeting. 
Op de dag dat ik in Lissabon aankwam, werden ik en duizenden anderen hartelijk ontvangen door de WJD-commissie. Alle benodigde informatie werd verstrekt. Bijna elke honderd meter stonden vrijwilligers klaar om te helpen. Deze vrijwilligersposten waren erg nuttig om de duizenden, zelfs miljoenen menselijke bewegingen te coördineren binnen een ruimte van 1 bij 2 kilometer. Interessant was ook hoe goed het transport was georganiseerd. Ondanks de grote mensenmassa – er waren pelgrims uit meer dan 200 landen – liep niemand verloren. 
Allen kwamen samen in dezelfde geest, namelijk om te vieren dat wij – zo luidde het thema – ‘opstaan en met spoed gaan’ om het vreugdevolle nieuws over te brengen, zoals Moeder Maria, toen ze haar nicht Elizabeth bezocht.
Op de tweede dag nam ik deel aan de jongerendag van de redemptoristen, georganiseerd door de Europa-conferentie van de congregatie. We ontmoetten meer dan 500 jongeren uit verschillende landen die met de redemptoristen samenwerken. Hierbij was vicaris-generaal pater Stanula aanwezig. Dit evenement was erg belangrijk om samen ‘gezicht te geven’ aan dezelfde spiritualiteit: om ‘vrucht van de verlossing’ te zijn voor wie arm en behoeftig is. 
Ik denk terug aan het grote enthousiasme van ons allen om elkaar te ontmoeten. Elke dag zag ik op het openbaar vervoer, in cafetaria’s en restaurants, in supermarkten en op andere plekken de glimlach op ieders gezicht als we elkaar herkenden als deelnemers aan de WJD. Ik was ontroerd en trots toen ik mee riep: ‘Papa Francisco, papa Francisco: we houden van je!’ In dat scanderen van zijn naam kwam duidelijk  naar voren het vertrouwen in de Kerk. Nog steeds wordt de Kerk gezien als een morele instelling die de hoop is van jonge mensen, wanneer ze met seculiere situaties worden geconfronteerd. Dit geloof moet de kracht van de Kerk zijn om altijd jong en vol energie het evangelie te verkondigen.
Terwijl ik de laatste nacht daar stond te midden van miljoenen mensen die daar heerlijk lagen te slapen onder de wijde hemel van Lissabon, dankte ik voor deze kostbare ervaringen van geloof en liefde; voor de ontmoetingen, rijk aan theologische dimensies. Voor mij is de WJD een boodschap aan ons allemaal: dat de jeugd hun Kerk nooit zal laten sterven. Hopelijk zal deze ervaring ervoor zorgen dat ik persoonlijk zal volharden en altijd jong zal blijven om het nieuws van vreugde over de hele wereld te verspreiden.