Kerstmis 2020 wordt niet het gezellig feestelijk gebeuren dat we er normaal van verwachten. Geen drukbezochte kerstmarkten, geen luisterrijke nachtmissen, geen gezellige samenkomsten met de hele familie… Kerstmis was ook in de voorbije jaren voor menigeen niet zo feestelijk als ik nu schets; de pijn van alleen-zijn is tijdens feestdagen extra voelbaar. Maar dit jaar zal iederéén moeten delen in dat gevoel van gemis aan warme nabijheid van familie en vrienden. Het wordt een ‘ingetogen Kerst’. 

 

Maar dat kan ons dichter brengen bij wat de kern is van Advent en Kerstmis. We worden uitgedaagd om de hoop te bewaren en de verwachting levend te houden. We kunnen het Kerstverhaal lezen met nieuwe ogen: het verhaal dat vertelt dat in het nachtelijk duister een Licht is opgegaan… In het eerste artikel leert de adventsprofeet Micha ons, dat ‘dat licht pas zal doorbreken als we eerst alles uit de weg ruimen wat dat licht verspert’. In deze coronatijd komen waarden aan het licht, zoals zorgzaamheid, deemoed, geduld en volharding die in onze samenleving ondergesneeuwd dreigden te raken.

 

Een echt kerstnummer kun je deze uitgave niet noemen. Hoewel: Marianne Debets laat ons kijken naar een vensterraam van Marc Chagall over de Menswording, waarin hij zijn verlangen naar Licht heeft vastgelegd. En de laatste bijdrage uit de Filippijnen vertelt waarom het Kerstkind daar in de volksdevotie zo’n grote rol speelt: in het dagelijks leven ervaren velen de kwetsbaarheid van het kleine en onaanzienlijke, maar juist de armen weten: God laat zich zien in de kwetsbaarheid van een Kind…

 

Laten we niet ten onder gaan in pessimisme en zwaarmoedigheid, maar ons optrekken aan de laatste woorden van het gedicht van Ine Verhoeven: ‘Amor vincit omnia; liefde overwint alles’.

 

We wensen u een zinvolle Advent en een Gezegend Kerstfeest. Wij zijn weer terug in de eerste dagen van januari met de eerste ‘Gerardus’ in een hoopvol 2021!