Deze uitgave van ‘Gerardus’ valt in de bus als Pasen voorbij is. Even hadden we gedacht dat we dit feest zouden kunnen vieren min of meer bevrijd van corona-maatregelen. Maar nee: nog steeds maakt de pandemie teveel slachtoffers om onbekommerd feest te vieren. Ook dit jaar geen opgetogen ‘alleluja’ …
Als we de paasverhalen in de bijbel lezen is het niet alleen maar feest; ze gaan ook over verwarring en ongeloof. De evangelist Marcus vertelt dat de vrouwen vreselijk geschrokken wegvluchtten van Jezus’ lege graf … Soms klinkt goed nieuws te onwerkelijk, als je alleen maar lijden en dood ervaart.
Ook dit nummer staat bepaald niet bol van opgetogen Paasnieuws. Twee artikelen vertellen over het donkere verleden van onderdrukking en slavernij. De bisschop van Suriname vraagt zich af of we niet nog steeds de inheemsen van zijn land aan het verraden zijn, zoals Judas dat deed tegenover Jezus. Die scène op een schilderij in zijn werkkamer, zette hem tot nadenken.  Het is te zien op de voorkant van dit nummer. Onze missionaris in Brazilië, Jan Joris Rietveld, vertelt over hoe de slavernij in zijn land niet alleen maar pure herinnering is. En steeds meer klinkt de roep om als Nederlands volk excuses te maken over ons aandeel in het donkere slavernijverleden.

We mogen en kunnen niet weglopen voor de schaduwkanten van ons bestaan. Geen Pasen zonder Goede Vrijdag. Maar schaduw wijst ook op licht. Gelukkig zijn er ook mensen die dat licht uitdragen door hun hoop en vertrouwen ondanks alles. Ook die verhalen zult u kunnen lezen. Ik hoop dat ze licht brengen in deze moeilijke tijden. Daarom wensen wij u van harte – zij het wat laat – Zalig Pasen!

Eind mei zijn we weer bij u. Blijf gezond!