De foto op de voorkant laat de woeste Geul bij Wittem zien op 15 juli j.l. Onze vormgever Ludo schreef als opschrift ‘Krijgt dit verhaal een happy end?’ Hij dacht vast aan het eerste artikel over het verhaal van de zondvloed. Dat heeft een happy end: Noach en zijn familie blijven met de dieren behouden. God blijft uiteindelijk de mensen en zijn schepping trouw en bevestigt dat met de regenboog. 
Maar er staat een vraagteken… Voor veel mensen die het verwoestende water (ook in de Vesdre – zie blz. 5) hebben meegemaakt, is er nog geen ‘happy end’: de materiële én psychische ellende is nog groot.

Er lijkt wél een happy end te komen aan de corona-epidemie; en nu de lente nadert kunnen we hoopvol en bevrijd vooruitkijken. De coronacrisis heeft ook tegenstellingen in de samenleving aan het licht gebracht. We hopen dat de artikelen in deze uitgave bruggen weten te bouwen naar een hoopvolle toekomst. Peter Nissen schrijft over Johannes Nepomuk, de ‘brugheilige’, die ons eraan herinnert dat we geroepen zijn om bruggenbouwers te zijn. Bram Bats, een jonge student met het leven nog vóór zich, wil zo’n bruggenbouwer zijn bij de politie en als reddingswerker; dienstbare beroepen. “Ik vind het fijn om daar bij te horen”. En Ralf Bodelier maakte een soort verzoeningstocht door de gewelddadige geschiedenis van de kruistochten, die veel tegenstellingen en argwaan hebben geschapen tussen oost en west.

Achter ‘happy end’ staat een vraagteken. Misschien verdwijnt die een beetje als u de bemoedigende verhalen leest in dit blad. Ik wens u mooie lentemaanden als een happy end na de lange deprimerende coronatijd! Half april zijn we terug, als we vieren dat na de Lijdensweek Pasen volgt: een Happy End…