Als mensen horen dat ik in Wittem woon en werk, dan is opmerkelijk hoe vaak dat verbonden wordt met de bedevaarten naar Sint-Gerardus. “O, daar ging ons moeder elk jaar naartoe met ‘de Tilburgse bedevaart‘ ", hoorde ik laatst nog zeggen. En een inmiddels al lang gepensioneerde machinist vertelde over de jaarlijkse trein vol bedevaartgangers die stopte bij het speciaal daarvoor aangelegde stationnetje bij Eys; de foto van de stoet zingende pelgrims afdalend naar Wittem, met broeder Marcus met kruis voorop, is inmiddels legendarisch geworden. 

In de zestiger jaren werd voor de soms tientallen pelgrimsbussen door de provincie Limburg de grote parkeerplaats aangelegd. De parkeervakken zijn al enige tijd aangepast: nu zijn die vervangen door strepen voor auto’s. De ‘índividualisering van het bedevaartgebeuren’ is daar zichtbaar: mensen gaan individueel op bedevaart, met eigen auto en wanneer het hen uitkomt.. 

Halverwege deze maand is het weer ‘octaaf’: vroeger waren de acht dagen rond het jaarfeest van Sint Gerardus gevuld met veel groepsbedevaarten. Dat zijn er nu nog maar enkele. Op de voorlaatste pagina ziet u dat het aantal vieringen daarop is aangepast. Maar we hopen dat vieringen die er nog zijn, wel hun feestelijk karakter behouden door een goede deelname. Sámen vieren heeft toch een extra waarde.

Het karakter van de bedevaarten is aan het veranderen, maar het verschijnsel ‘pelgrimeren’ is nog springlevend. Het gebeurt nu kleinschaliger en in nieuwe vormen. Zojuist heb ik een weekje ‘PeerkePad’ achter de rug: 14 mensen die elkaar voordien niet kenden, gingen met elkaar op stap van Gerardus naar Peerke Donders. Ze deden dat omdat ‘heilige plaatsen’ hen boeien, maar ook om op zoek te gaan naar zingeving. Elke keer is het weer boeiend te zien hoe mensen ‘samen op pad’ elkaar daarbij kunnen helpen.

Dit tijdschrift heette ooit het ‘Sint Gerardusklokje’ voor al die mensen die zich via de jaarlijkse bedevaart met de heilige verbonden voelen. Nu is het een ‘magazine voor bezieling en levensoriëntatie’. In het vorige nummer vroegen wij u om te laten horen wat u vindt van dit blad. In de volgende uitgave doen we verslag van uw reacties en welke conclusies we eruit trekken voor de komende jaargang(en). 

Wat ons deugd doet, is dat er veel waardering is voor de variatie aan thema’s en verhalen. Ik hoop dat u ook deze uitgave met plezier leest. Medio november mag u het laatste nummer van deze jaargang tegemoet zien.