In het vorige nummer hebben we u gevraagd om de redemptoristen in de Filippijnen te steunen. Zij  helpen de bewoners van de door ISIS verwoeste stad Marawi. Pater Gary Alvarado stuurde ons een bijdrage toe van  J.G. Umpar en A.M.Acmad. Zij zijn door de redemptoristen en de plaatselijke bisschop aangesteld om de hulp te coördineren. Ze vertellen hoe de inwoners van Marawi in hun dagelijks bestaan moeite hebben om het hoofd boven water te houden. De twee zijn zelf Maranao-moslims en als inheemsen voelen ze goed aan wat de vluchtelingen –  christenen én moslims – materieel en immaterieel nodig hebben. Vanuit hun geloof proberen ze bij te dragen aan de wederopbouw van de samenleving.

De vroegere inwoners van Marawi-stad koesteren hun herinneringen: drukke straten, toeterende auto’s, mensen op straat in een prachtige stad. In dat opzicht is het voor veel ontheemden extra zwaar dat de wederopbouw van hun stad zo traag verloopt. Ruim een jaar na de bevrijding van de stad van de ISIS-militanten is het herstel van huizen en gebouwen nog met veel onzekerheden omgeven.
Wederopbouw slechts stap voor stap
Volgens Eduardo Del Rosario van de Taakgroep Bangon Marawi – een instantie die leiding geeft aan de wederopbouw van Marawi – wonen nog zeker 800 gezinnen in een evacuatiecentrum. Ze hebben de afgelopen jaren een bitter leven geleid, verhuizend van het ene tentenkamp naar het andere. Slechts een enkeling vond een iets beter onderkomen bij  familie. Maar ondanks dit alles blijven zij hoopvol uitkijken naar een beter onderkomen, een noodwoning, ook al is dat opnieuw een tijdelijk verblijf.

Ze vragen zich af: ‘Hoe lang moeten we dan wachten voordat we naar ons eigen huis in de stad terug kunnen?’ Soms gaan ze even kijken in hun oude verwoeste stad. Als ze dan langs de troosteloze resten lopen, zijn ze heel erg teleurgesteld dat er nog geen spoor van wederopbouw te zien is. Van de eens zo kleurrijke gebouwen is geen spoor meer over: alleen nog maar ‘Ground Zero’, alleen nog maar puin.

En toch blijft hun hartenkreet: ‘We willen weer terug naar ons eigen huis!’ Het is een hartstochtelijk verlangen van deze ontheemde mensen, maar ze moeten dulden dat dit hele proces maar stapje voor stapje vordert. Nu heeft de Taakgroep Bangon Marawi zich voorgenomen om de verhuizing van het evacuatiecentrum naar tijdelijke onderkomens uiterlijk in 2020 af te ronden. In de jaren daarná volgt dan weer de verhuizing naar hun definitieve woning in de stad. Ondanks deze ‘slakkengang’ bewaren de ontheemden toch hun hoop.
Standvastig en veerkrachtig
In dit jarenlange proces worden de mensen ook ondersteund door de organisatie Kathanor. Die biedt scholing en steunt de ontheemde Marawi’s in hun eisen: wat ooit van hen was, willen ze terug. Hier komt hun vasthoudendheid naar boven, en ook hun oude veerkracht.
Gelukkig bezitten ze ook het vermogen om zich aan te passen aan het langzame tempo van herstel van een schijnbaar verloren stad. In hun hart bewaren de mensen een oud gezegde: ‘We bouwen slechts huis na huis en één gebedshuis tegelijk …’
In de tentenkampen proberen de medewerkers van Duyog Marawi de ontheemden niet alleen op cultureel, maar ook op religieus gebied te ondersteunen. De redemptoristen zijn er pastoraal zeer actief. Naast vele bemoedigende gesprekken en praktische hulp, vieren ze samen met de christenen regelmatig de eucharistie. Dit  bemoedigt velen om de hoop voor de toekomst vast te houden.

Maar ook het vertellen van verhalen houdt mensen op de been. Zo vertellen ze elkaar steeds opnieuw: ‘Al honderden jaren, sinds de tijd van onze voorouders, bestaat Marawi. In 1521 kwamen de Spanjaarden, toen kwamen de Amerikanen, daarna de Japanners in 1941, maar het land werd nooit van ons afgepakt … tot 23 mei 2017. Toen moesten we voor het eerst in vijfhonderd jaar vluchten en in enkele maanden veranderde onze stad in een spookstad.’

De vorige keer vertelde pater Gary Alvarado dat de eigen bijdrage van de redemptoristen is om christelijke én moslimjongeren samen te brengen om de stad mee op te bouwen. Wederopbouw gaat zo samen met verzoening. Steun hun werk en namens pater Alvarado en de andere redemptoristen danken wij u bij voorbaat voor uw gift.