Sinds 1977 bestaat er in de Filippijnen een hechte samenwerking tussen redemptoristen en leken. Hiervoor richtte men het Alfonsian Lay Formation Institute (ALFI) op voor werving, vorming en ondersteuning van leken. Portia Silvia Awayan is een lekenmedewerker van het eerste uur. Onlangs schreef ze mij een brief over haar recente werkzaamheden en toekomstplannen voor 2020.

Marianne Debets

‘Zoals ik jou uitvoerig heb verteld, was ik de afgelopen vijf jaar verbonden aan het Davao Redemptoristisch Missie Team. Pater Richie Cuaton en ik hebben ons werk in de stad Nuing uitvoerig geëvalueerd en overgedragen aan de plaatselijke bisschop. Door het provinciaal bestuur ben ik nu gevraagd om het komende jaar samen met pater Carlo Villaflor in Cebu de vormingscursussen te geven voor leken die met ons willen samenwerken. Het ALFI in Cebu City organiseert namelijk om de paar jaar gedurende een maand een degelijke vormingscursus voor leken.

Maar voordat ik dit nieuwe werk oppak, heb ik in juli nog een grote bijeenkomst van jongeren in Yogyakarta in Indonesië bezocht. Samen met collega’s van het missieteam en enkele Filipijnse redemptoristen werden we hartelijk ontvangen. Onze aanwezigheid werd gezien als een extra stimulans om over grenzen heen samen te werken. Want elkaars ervaringen uitwisselen, dát is hier belangrijk.
Het thema van de bijeenkomst was: ‘Zien, spreken en samen beginnen’. De 120 jongeren die aanwezig waren, werden uitgedaagd om concrete voorstellen aan te dragen om in dit digitale tijdperk vormen te bedenken waarin de verhalen uit het evangelie verder verteld kunnen worden. Medewerkers van de Sanata Dharma Universiteit uit Yogyakorta organiseerden workshops waarin ze lieten zien hoe je daarvoor verschillende audiovisuele technieken kunt inzetten. Ik heb dagelijks ervaren hoe veel jongeren zich aangesproken voelden en met groot enthousiasme wilden gaan pionieren. Voor deze jongeren betekent het een hele uitdaging, vooral omdat ze het gevoel hebben met iets zinvols aan de slag te kunnen gaan.

Daarna heb ik begin september in Cebu City een belangrijke vergadering van het ASIOC bijgewoond. Het ASIOC is een organisatie die de dialoog met jongeren in Azië en Oceanië  bevordert. Ik was hier samen met pater Charles Vijay van de Mediacommissie uitgenodigd, want wij werken al jaren in onze missieteams structureel samen met plaatselijke organisaties. We keken terug op de bijeenkomst in Yogyakarta, maar we keken ook vooruit naar de jongerenbijeenkomst van 2020. Verder spraken we over milieuproblematiek die ons heel wat zorgen baart, omdat de officiële regering er weinig oog voor heeft. Maar ook de migrantenstromen stonden hoog op onze agenda. Ik kan hier uit eigen ervaring spreken vanuit mijn werk in de stad Nuing. Hoeveel mensen werden hier niet verdreven door aanvallen van geweld door radicale moslimorganisaties.

In de maand oktober heb ik samen met pater Carlo Villaflor hard gewerkt aan het lesprogramma voor lekenvorming in 2020.  We proberen drie groepen bij elkaar te krijgen en de eerste groep – de basisvorming – start al in januari. De tweede groep komt de hele maand mei bij elkaar en de derde groep vindt plaats van 6 september tot 3 oktober.
We hebben een vast dagprogramma van maandag tot en met zaterdag. We beginnen ’s morgens om 6.00 uur en eindigen de dag met het avondgebed om 21.00 uur.
Zondags is een studievrije dag, maar dan maken we vaker samen een uitstapje.  

Het belangrijkste doel van de opleiding is het persoonlijk geloof te verdiepen met behulp van kennis van sociologie, management, psychologie, vieren van de liturgie etc. De vorming heeft een praktische insteek, omdat lekenmedewerkers hun opgedane ‘kennis’ handen en voeten moeten geven bij mensen die in de meest moeilijke situaties leven. Want dat is de kern van hun missie bij de redemptoristen.
         
In de afgelopen jaren hebben ongeveer 40 jonge mensen de vorming gevolgd en velen werken nu fulltime samen met de redemptoristen in hun missies. Van sommige leken vraagt het werkelijk een groot offer, zoals zij mij soms persoonlijk vertellen. Maar Leo Santander uit Cebu zegt bijvoorbeeld spontaan: ‘De redemptoristen geven mij de mogelijkheid om mijn geloof in te zetten voor gemeenschappen die dat het hardst nodig hebben. Ik krijg de kans om niet alleen als mens te groeien maar vooral ook als professionele hulpverlener. Over die keuze hoef ik niet lang na te denken.’