Gerardus Magazine 2020-7

2020-7

Wittem Wereldwijd

Een cadeau voor het Gerarduscentrum

Bij gelegenheid van het Gerardusfeest nu in oktober, heeft Marianne Debets aan Roksan Latorre, lekenmissionaris van de redemptoristen gevraagd of een vrijwilliger van het Gerarduscentrum in Manilla (Filippijnen) zou kunnen vertellen over haar werk. Mrs. Cecile Gacias schreef mij het volgende:

 

Het Gerarduscentrum ter ondersteuning van gezinnen, gelegen naast de bedevaartkerk Baclaran in Manilla, ontstond op een bijzondere wijze. Tijdens gesprekken in de biechtstoel kwam er vaak problematiek ter sprake die veel meer aandacht nodig had dan de tijd die men ervoor had. De redemptoristen overlegden met enkele vrijwilligers en zó ontstond er in een gebouwtje naast de kerk een bescheiden centrum waar mensen welkom waren voor verder advies op het gebied van huwelijks- en gezinsproblematiek. 

 

Op 16 oktober 1995 – de feestdag van St.-Gerardus – werd het centrum officieel door pater Bonifacio Flordeliza, CSsR, geopend. Aanvankelijk werkten er acht vrijwilligers, maar al snel breidde de groep zich uit met een aantal professionals; onder andere medisch- maatschappelijk werkers die adviezen gaven op het gebied van gezinsplanning, psychologen die ondersteuning boden bij gedragsproblematiek en advocaten die raad gaven bij juridische kwesties. Maar ook sociale problemen ten gevolge van werkeloosheid of psychische klachten in relatie tot seksuele geaardheid, kon men bespreekbaar maken.

In de loop van de afgelopen 25 jaar is het centrum uitgegroeid tot een professionele organisatie die de problematiek waarmee gezinnen in de huidige tijd worden geconfronteerd, goed kan oppakken. Het centrum is iedere dag geopend, de begeleidingsgesprekken zijn gratis en indien nodig worden mensen doorverwezen naar andere hulpverleners. De redemptoristen hechten veel belang aan een goede scholing van de vrijwilligers en stimuleren hen hierin. 

 

Het unieke van het Gerarduscentrum is dat mensen die tot Maria komen bidden in haar directe nabijheid ook daadwerkelijke ondersteuning en troost vinden in de vorm van concrete hulp. Dat geeft de missie van de redemptoristen van Baclaran extra betekenis.

 

Drie Geraldines
Een vrijwilligster die al vanaf het begin betrokken is bij het Gerarduscentrum, is Yolanda Vizcarra. Zij wordt ook wel liefkozend Tita genoemd, wat Filipijns is voor tante. Zij is een vurige vereerster van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand en van St. Gerardus. 


Maar hoe kwam dit alles? 
Tita vertelde mij het volgende verhaal: “Mijn man en ik wilden dolgraag een tweede kind, maar toen ik na twee miskramen opnieuw zwanger was, was ik heel bezorgd. Met twee vriendinnen, die ook zwanger waren, begon ik een noveen tot St. Gerardus. Wij beloofden hem alle drie dat we ons nog ongeboren kindje naar hem zouden noemen. Het wonder geschiedde … alle drie kregen we een gezond dochtertje, dus drie kleine Geraldines …

 

Toen ik hersteld was van de bevalling, meldde ik me onmiddellijk bij het Gerarduscentrum. Op deze wijze wilde ik mijn dankbaarheid uitdrukken: bidden én goed zijn voor mensen, dat had ik van kinds af aan geleerd. Zo werd ik een van de eerste vrijwilligers van het centrum en het geeft mij nog altijd veel voldoening. Ik bewaar veel kostbare herinneringen. Zo staat de jonge vrouw die vurig wenste dat ik haar moeder was, in mijn geheugen gegrift”.


Feest
Op dit moment werken er in het centrum 24 bekwame vrijwilligers. Vanwege de Covid-19-pandemie waren we begin dit jaar gedwongen het centrum te sluiten, omdat het niet verantwoord was dat we elkaar in levende lijve ontmoetten. Na twee maanden lockdown ontwikkelden we richtlijnen om op een verantwoorde wijze onze diensten weer op te pakken. Het is verbazingwekkend dat 2/3 van het aantal vrijwilligers volgens de nieuwe richtlijnen – een soort online mentor programma – hun werk weer oppakken.

 

Zoals ik al in het begin vertelde, vieren we dit jaar het 25-jarig jubileum van het Gerarduscentrum. We wilden dit groots vieren, maar vanwege corona moeten we tevreden zijn met een eenvoudige viering in de Baclarankerk. Het allerbelangrijkste staat voorop: toegewijd werken en hulp bieden aan mensen die een beroep op ons doen. In de zorg voor hen delen wij de liefde van Christus. Zo zijn wij hecht verbonden met de redemptoristen van Manilla en geven wij vorm aan onze gezamenlijke missie: onze talenten ten dienste stellen zodat ieder bij Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand en St.-Gerardus genezing en verzoening kan vinden.

Cecile Gacias, lay missionary CSsR    Â