Als ik ‘God’ zeg, of schrijf, of noem, 
bedoel ik niet de man met de baard, 
niet de almachtige schepper, niet 
het oog dat alles ziet, ook niet de 
wreker en niet de jaloerse god uit 
het veelgodendom van de mythe.

 

God is voor mij de oneindige spil 
die me van binnenuit aanzet om lief 
te hebben, om ongeacht het wel en wee 
van goede wil te zijn, om, alert bij de 
realiteit in de wereld, het boze te laken. 

 

Het bestaan behelst goed en kwaad, 
maar het goede houdt me gaande 
terwijl het kwade me doet beseffen 
dat alleen met het goede te leven valt.

 

Er is geen god die ik kan aanklagen 
om de hartverscheurende dingen die 
levensecht gebeuren, vergoed te krijgen, 
want al wat leeft, is uit de aarde, stoffelijk, 
sterfelijk, voorbijgaand; wat is, verdwijnt.  

 

Maar er is de Liefde, wakker, gespitst, 
doorheen alle leven, doorheen alle tijd;
Geen schepsel kan zonder de Liefde voort; 
ze is de meest begeerde schat voor ieder, 
ze is van gerechtigheid, heelheid en vrede. 

 

Als ik ‘God’ zeg, bedoel ik deze Liefde. 
Wie geeft om het leven, is mens uit God:
Geduldig, ontfermend, goedheidgetrouw. 
Amor vincit omnia – Liefde overwint alles.