Nils Backes (20 jaar) volgde zijn gymnasiumopleiding in Bonn bij de redemptoristen. Hij zou daarna via het Volunteer project voor een jaar naar Paraquay vertrekken. Door de coronapandemie ging dit niet door. Gelukkig mocht hij toen als vrijwilliger in de Clemens­poort in Gent een jaar ervaring komen opdoen. Zo leerde ik hem kennen en sprak met hem.

 

Je bent in Bonn naar het College gegaan, kom je ook uit Bonn?

“Ik ben opgegroeid in een klein dorpje vlakbij Bonn, maar ben in Bonn naar de lagere school gegaan. Daarna kon ik uit verschillende middelbare scholen kiezen, maar mijn ouders raadden me aan om naar het Cojobo (Collegium Josephinum Bonn) van de redemptoristen te gaan. In het begin vond ik dat een beetje moeilijk, omdat de meesten van mijn lagere schoolvrienden naar een andere school gingen, maar terugkijkend ben ik blij dat ik toch op deze school heb gezeten.

Twee jaar voor mijn eindexamen kreeg ik de kans om een jaar naar een High School in Amerika te gaan, dat was een hele ervaring. Toen ik terugkwam, heb ik wel het schooljaar in Bonn moeten overdoen. Dat betekende ook opnieuw nieuwe vrienden maken, maar dat had ik in Amerika ook al moeten doen.” 

 

Ging jou die omschakeling goed af?

“In het begin was ik er wel een beetje bang voor, maar eigenlijk maakte ik heel snel steeds opnieuw nieuwe vrienden. In Amerika moest ik wel, want ik kende daar niemand. Gelukkig was ik goed in Engels, maar spreken op school is iets anders dan Engels spreken in het dagelijkse leven. Een vriend vertelde mij later dat hij mij in het begin echt niet kon verstaan. Hier in Gent leer ik nu Nederlands. Ik geloof dat ze mij nu al redelijk verstaan.”  

 

Jouw plannen zijn door de coronapandemie helemaal in de war geraakt?

“Ja, zeg dat wel. Na mijn afstuderen ben ik in Bonn naar het ‘Redemptorist Volunteer Ministry’ programma gegaan. Het is een organisatie die vrijwilligerswerk voor jongeren in het buitenland organiseert. Ik wilde graag naar Paraquay gaan om aan een redemptoristenschool kinderen Engelse les te geven. Na de eerste lockdown, begin vorig jaar, dacht ik nog dat het zou lukken. Maar kort daarna moesten we een alternatief zoeken. Ik heb toen eerst vrijwilligerswerk op het Cojobo gedaan, maar ik wilde echt iets nieuws oppakken. Via de redemptoristen ben ik toen hier in Gent terechtgekomen. In november kreeg ik een telefoontje dat ik toch naar Paraquay kon gaan, maar ik had het hier toen zo naar mijn zin en ik gunde ook iemand anders de kans om naar Paraquay te gaan.”  

 

Wat doe je als vrijwilliger in de Clemenspoort?

“Ik maak presentaties en korte filmpjes voor het social media kanaal en maak uitnodigingen voor digitale lezingen, concerten, inspiratieacties en andere evenementen. Het is heel creatief werk dat ik samen oppak met het kleine team hier van Ilse, Dominiek, Yves en Walter.”

 

 

En daarna?

“Ik was lange tijd niet zeker wat ik wilde doen na mijn eindexamen en vrijwilligersjaar. Ik heb nu wel gesolliciteerd naar een plek voor de studie ‘International Business’ in Maastricht of Groningen. Ik hoop dat ik op een van de plekken word aangenomen, liefst in Maastricht. Ik ben ook al naar een Open Dag geweest en weet een beetje waarover het gaat. Ik vond het interessant, vooral omdat de studie internationaal georiënteerd is en er heel veel creativiteit aan te pas komt waar ik hier in Gent ook al mee bezig ben. En toch twijfel ik ook nog, omdat ik niet precies weet welke vakken er gegeven worden. Maar ik zeg altijd tegen vrienden: ‘Als je twijfelt, doe het toch maar. Naderhand kun je toch weer iets anders gaan doen … ‘Dat moet ik nu dus ook tegen mijzelf zeggen!”  

 

Heb je die internationale oriëntatie van thuis mee gekregen?

“Niet echt, maar we hebben als gezin wel altijd veel gereisd binnen Europa. Ik ben een jaar op de High School in Amerika geweest en heb meegedaan met een uitwisseling met een Ierse middelbare school en met een Erasmusproject, waarvoor ik naar Madrid mocht gaan.  Mijn ouders hebben mij altijd ondersteund en zelf vind ik het interessant om internationaal bezig te zijn: andere mensen te ontmoeten, andere culturen te leren kennen én andere talen te leren.” 

 

Hoop je nog ooit naar Paraquay te kunnen gaan?

“Ja zeker, maar dan moet ik wel nog eerst Spaans leren. Misschien kan ik dat wel leren tijdens een semester van mijn studie in het buitenland. De combinatie van boeiend werk en iets heel nieuws te ontdekken in een mooi land, dat zijn zo de redenen waarom ik nog wel eens naar Paraquay zou willen gaan.”