Mist in de morgen
brengt sferen mee,
schept beelden
van zwierige sluiers,
van nimfen getooid
in grijzig fluweel,
van ruiters¹ gehaast
te paard onderweg.

 

Mist om je heen
wekt heimwee op,
zo’n kinderlijk
verlangen naar toen,
toen de wereld
je nog verrassen zou
met de stemmingen
van de getijden.

 

Mist in de straten
roept bangheid op,
de blinde waas
stremt je zekerheid,
je loopt verloren,
je gaat verkeerd,
je doolt als een geest,
zonder zicht.

 

Mist in het land
trekt lijdelijk weg,
zonlicht verdampt
de zilveren wal;
de wereld gaat open,
je blik verruimt;
fantomen zijn
schielijk vervlogen.

 

^1. Erlkönig (‘Elzenkoning’, juister ‘Elfenkoning’): ballade in 1782
geschreven door de Duitse dichter J.W. von Goethe.