Ik kom met Geert Venner (22 jaar) in contact via zijn ouders die ik regelmatig in klooster Wittem ontmoet. Hij vindt het erg leuk om geïnterviewd te worden. We spreken met elkaar via ZOOM omdat hij op dit moment in Groningen studeert en dat is voor mij niet naast de deur.

 

Vertel eens iets over je achtergrond...
“Ik ben geboren en opgegroeid in Eijsden, ging daar naar de basisschool, maar ben later overgestapt naar de vrije basisschool in Maastricht. Hier heb ik ook op de Bernard Lievegoed (middelbare) Vrije School gezeten. Ik heb altijd veel gesport en was lid van de scouting. Het was een leuke tijd. Toen ik 17 was, ben ik in Velp (bij Arnhem) aan de Hogeschool Van Hall Larenstein, Bos- en Natuurbeheer te gaan studeren. In juli heb ik deze studie afgerond. Nu studeer ik verder aan de universiteit van Groningen voor mijn master Landschapsgeschiedenis”.

 

Je bent thuis in de natuur?
“Dat mag je wel zeggen. Bij de scouting waren we veel buiten. We kampeerden in de omgeving, maar wandelden ook veel in de Ardennen (B). Als kind wilde ik al heel graag boswachter worden. Dat leek me zo’n leuk beroep. Dus toen ik na de middelbare school iets moest kiezen, kwam ik al snel uit bij Bos- en Natuurbeheer. Ik kon met deze opleiding inderdaad boswachter worden, maar koos voor de economische kant: de rentmeesterij. Dat houdt in dat je les krijgt over hoe landschappen gevormd zijn in de loop van de tijd. Daarnaast leer je van alles over landelijk recht, erfpacht, planologie en hoe de natuur een plaats heeft binnen de samenleving. Een rentmeester is dus gespecialiseerd in grondzaken op het platteland, maar houdt zich ook bezig met de waarde van de grond en wie op welke grond bepaalde rechten heeft. Daar valt dan ook onder hoeveel kastelen en landgoederen er zich in deze buitengebieden bevinden.
We kregen dus veel theorie met toetsen en overhoringen, maar we gingen ook op excursie en deden dan bodemonderzoek en moesten ook onderdelen van bomen en planten herkennen. Die afwisseling vond ik heel erg leuk”. 

 

Bleven jullie in Nederland of gingen jullie ook naar het buitenland?
“Gedeeltelijk. We zijn een keer een week naar de Champagnestreek in Frankrijk gegaan om te kijken hoe ze daar met het grondgebruik en de wijnteelt omgaan. Maar eigenlijk blijven we voornamelijk in Nederland. Zo hebben we een kippen- en varkensboer in Barneveld bezocht om te kijken hoe hij zijn bedrijf runt. We bezochten landgoederen op de Veluwe en rond Arnhem om te kijken op welke wijze adellijke families hun eigendommen financieel rendabel houden. Veel landgoederen gaan in deze tijd over in een stichting, maar een familielid zit dan nog wel in het bestuur”.

 

Waarom wilde je nog verder studeren?
“Ik zag me nog niet in zo’n ‘grote mensenbaan’, want ik ben nog zo jong. Als ik nog wat verder studeer en me specialiseer, zijn er waarschijnlijk ook meer kansen voor een baan. En ik studeer ook graag! Dus nu ben ik naar Groningen gegaan voor de masterstudie Landschapsgeschiedenis. Hier leren we over de geschiedenis van landschappen en doen ook archiefonderzoek. Een van de vakken is paleografie. Dat houdt in dat we oude handschriften ontcijferen en moeten bestuderen. Dat is namelijk belangrijk wanneer het om onderzoek gaat van eeuwenoude landschappen en landgoederen”. 

 

Hebben jullie naast theorie hier ook praktijk?
“Ja, inderdaad. We zijn onlangs naar de Drentse hunebedden geweest. Vanaf een station fietsen we dan door het gebied en de professor vertelt over het eigene van het landschap. Tussen de middag gaat het college verder in een café en daarna stappen we weer op de fiets. Binnenkort hebben we een landschapsexcursie van Houthem naar Valkenburg: voor veel Groningers ver weg, maar ik ben kort bij huis…”

 

En na je studie…?
“Ik kom nu weer zoveel leuke dingen tegen die ik heel interessant vind en misschien studeer ik dan tóch nog even door. Het kan ook zijn dat ik denk: het is wel goed geweest met al dat studeren en dat ik dan toch naar een ‘volwassen baan’ uitkijk. De provincie Drenthe lijkt me heel leuk om te werken met al die hunebedden en leuke dorpjes. Maar als er bij het Limburgs Landschap een vacature komt, dan zie ik dat ook beslist wel zitten…”